Vrijdag 27 juli 2018
Chasing the moon
Speciaal voor het aanschouwen van de langste maansverduistering van deze eeuw was ik met partner naar Camperduin afgereisd om de bloedmaan in volle glorie te kunnen aanschouwen vanaf een hoog duinpunt. Mooier en specialer dan dit kan niet (dacht ik). Aan de ene kant van het duin de zonsondergang en aan de anderen kant het fenomeen van totale maansverduistering. De zonsondergang was anders dan anders, de zon verdween niet in de zee … er hing een dikke laag bewolking ‘op de zee’ en daarachter verdween de zon … maar ook dit was prachtig. Nu wachten op het wonder van de bloedmaan met het hoogtepunt om 22.22 uur. Hier had ik mij al de hele week op verheugd, maar op het genoemde tijdstip geen maan te zien …. Mijn vriendin appte mij of ik ‘het’ zag … zij zagen het wel … hoe dan?!!! Mijn vriendin appte nogmaals: “Kijk boven Warmenhuizen naar het zuidoosten, blijf kijken Do, blijf kijken, je moet het echt kunnen zien.”
Inmiddels waren manlief en ik de cabrio ingestapt …. chasing the moon. En dat viel niet mee… wegversperring, omrijden over landweggetjes en zoekend naar het wonder in de lucht dat voor veel mensen wel te zien was. Overal waar we langs reden stonden overigens ook mensen langs de weg in de lucht te turen. Mijn vriendin hield me op de hoogte via de app… en ja, even zag ik een glimp van een roze ronde maan. Het was niet bloedrood, er zat duidelijk een sluier van bewolking voor waardoor het schouwspel niet optimaal was. Inmiddels waren we op weg naar huis en hoe dichter we bij huis kwamen hoe duidelijker de maan zichtbaar was … dit meen je toch niet …. rijden we speciaal naar een (naar mijn idee) ideale plek om het wonder van de eeuw te aanschouwen en waar zag ik het schouwspel optima forma… bij ons in de achtertuin… gelegen op het oosten. We zijn heerlijk in de achtertuin gaan zitten en hebben de bloedrode maan niet volop kunnen aanschouwen, maar wel de rest van de maansverduistering die minstens zo bijzonder was… Het felle licht van de zon, dat aan de linkerkant van de maan scheen gaf een adembenemend gezicht door de verrekijker. Mijn zoon heeft er een prachtige foto van gemaakt.
Hier kan ik natuurlijk veel filosofische lessen uit halen en op loslaten …. 😄 de natuur/leven speelt soms een spelletje met ons. Maar ik heb genoten van alle momenten. Het gaat niet om het doel, het gaat om de weg ernaar toe … Mindful Walk.
Buro Uitzicht – Dominique